1Στον πρωτοψάλτη. Ψαλμός του Δαβίδ, 2την εποχή που τον επισκέφθηκε ο προφήτης Νάθαν, όταν ο Δαβίδ είχε συνευρεθεί με τη Βηθ-Σαβεέ.
3Σπλαχνίσου με, Θεέ, μες στην αγάπη σου·
με στην αμέτρητη ευσπλαχνία σου
συγχώρησε τα ανομήματά μου.
4Πλύνε με ολόκληρον
απ’ την παράβασή μου,
από την αμαρτία μου καθάρισέ με.
5Το ξέρω εγώ καλά το κρίμα μου,
το σφάλμα μου αδιάκοπα είναι
στα μάτια μου μπροστά.
6Σ’ εσένα,
σ’ εσένα προπαντός αμάρτησα,
κι ό,τι κακό ενώπιόν σου, το έκανα·
έτσι θα είσαι δίκαιος στην απόφασή σου
και άψογος στην κρίση σου.
7Δες ότι μες στην αμαρτία γεννήθηκα·
στην ανομία ζω από την πρώτη στιγμή της ύπαρξής μου.
8Γιατί εσύ αγαπάς την αλήθεια που δε φαίνεται,
και τη σοφία σου μυστικά μού τη μαθαίνεις.
9Καθάρισέ με με ύσσωπο
κι οι αμαρτίες μου θα εξαλειφθούν·
πλύνε με,
κι απ’ το χιόνι
λευκότερος θα γίνω.
10Τον ήχο άσε ν’ ακούσω
απ’ τη γιορτή κι απ’ τη χαρά·
δώσε ν’ αναγαλλιάσει
η ταλαιπωρημένη μου ύπαρξη.