1Στον πρωτοψάλτη. Ψαλμός του Δαβίδ, 2την εποχή που τον επισκέφθηκε ο προφήτης Νάθαν, όταν ο Δαβίδ είχε συνευρεθεί με τη Βηθ-Σαβεέ.
3Σπλαχνίσου με, Θεέ, μες στην αγάπη σου·
με στην αμέτρητη ευσπλαχνία σου
συγχώρησε τα ανομήματά μου.
4Πλύνε με ολόκληρον
απ’ την παράβασή μου,
από την αμαρτία μου καθάρισέ με.
5Το ξέρω εγώ καλά το κρίμα μου,
το σφάλμα μου αδιάκοπα είναι
στα μάτια μου μπροστά.
6Σ’ εσένα,
σ’ εσένα προπαντός αμάρτησα,
κι ό,τι κακό ενώπιόν σου, το έκανα·
έτσι θα είσαι δίκαιος στην απόφασή σου
και άψογος στην κρίση σου.
7Δες ότι μες στην αμαρτία γεννήθηκα·
στην ανομία ζω από την πρώτη στιγμή της ύπαρξής μου.
8Γιατί εσύ αγαπάς την αλήθεια που δε φαίνεται,
και τη σοφία σου μυστικά μού τη μαθαίνεις.
9Καθάρισέ με με ύσσωπο
κι οι αμαρτίες μου θα εξαλειφθούν·
πλύνε με,
κι απ’ το χιόνι
λευκότερος θα γίνω.
10Τον ήχο άσε ν’ ακούσω
απ’ τη γιορτή κι απ’ τη χαρά·
δώσε ν’ αναγαλλιάσει
η ταλαιπωρημένη μου ύπαρξη.
11Τις αμαρτίες μου παράβλεψε·
κι εξάλειψε όλες τις παραβάσεις μου.
12Φτιάξε μου, Θεέ, μια καθαρή καρδιά·
και νέο πνεύμα, σταθερό
εντός μου βάλε.
13Μη μ’ αποδιώξεις μακριά σου·
μη μου πάρεις τ’ άγιο σου Πνεύμα.
14Της λύτρωσής σου δώσ’ μου πάλι τη χαρά
και με πρόθυμο πνεύμα στήριξέ με.
15Στους ανόμους θα διδάξω
τους δρόμους σου·
κι οι αμαρτωλοί σ’ εσένα
θα επιστρέψουν.
16Απάλλαξέ με απ’ τη βαριά
για το έγκλημά μου την ποινή,
Θεέ, Θεέ
ελευθερωτή μου!
Κι η γλώσσα μου θα εξυμνήσει
τη δικαιοσύνη σου.
17Κύριε,
τα χείλια μου θ’ ανοίξεις·
και το στόμα μου
τον ύμνο σου θα εξαγγείλει.
18Αν ήθελες θυσίες, θα σου πρόσφερα·
μα δεν ευφραίνεσαι με ολοκαυτώματα.
19Θυσία για το Θεό είναι το συντριμμένο πνεύμα·
καρδιά ταπεινωμένη και υποταγμένη,
ο Θεός δεν την καταφρονεί.
20Ευδόκησε, Κύριε,
να ευεργετήσεις τη Σιών·
και κάνε να χτιστούν τα τείχη
της Ιερουσαλήμ.
21Τότε ευχάριστα θα δεχτείς
θυσίες επανόρθωσης,
ολοκαυτώματα και προσφορές·
τότε θα θυσιάσουνε μοσχάρια
στο θυσιαστήριό σου.

Εμφανίσεις: 258