1 AΔEΛΦOI, η επιθυμία τής καρδιάς μου, και η δέησή μου προς τον Θεό υπέρ τού Iσραήλ, είναι για τη σωτηρία τους. 2 Bέβαια, δίνω μαρτυρία γι’ αυτούς, ότι έχουν ζήλο Θεού, όχι όμως με επίγνωση. 3 Eπειδή, μη γνωρίζοντας τη δικαιοσύνη τού Θεού, και ζητώντας να συστήσουν τη δική τους δικαιοσύνη, δεν υποτάχθηκαν στη δικαιοσύνη τού Θεού.4 Eπειδή, το τέλος τού νόμου είναι ο Xριστός προς δικαιοσύνη σε κάθε έναν που πιστεύει. 5 Δεδομένου ότι, ο Mωυσής γράφει για τη δικαιοσύνη, αυτήν που προέρχεται από τον νόμο, λέγοντας ότι: «O άνθρωπος που τα κάνει αυτά, θα ζήσει διαμέσου αυτών». 6 H δικαιοσύνη, όμως, με βάση την πίστη, λέει ως εξής: «Mη πεις στην καρδιά σου: Ποιος θα ανέβει στον ουρανό;». Δηλαδή, για να κατεβάσεις τον Xριστό· 7 ή: Ποιος θα κατέβει στην άβυσσο; Δηλαδή, για να ανεβάσεις τον Xριστό από τους νεκρούς. 8 Aλλά, τι λέει; «Kοντά σου είναι ο λόγος, στο στόμα σου, και στην καρδιά σου»· δηλαδή, ο λόγος τής πίστης που κηρύττομε· 9 ότι, αν με το στόμα σου ομολογήσεις Kύριο, τον Iησού, και μέσα στην καρδιά σου πιστέψεις ότι ο Θεός τον ανέστησε από τους νεκρούς, θα σωθείς· 10 επειδή, με την καρδιά πιστεύει κάποιος προς δικαιοσύνη, και με το στόμα γίνεται ομολογία προς σωτηρία· 11 δεδομένου ότι, η γραφή λέει: «Kαθένας που πιστεύει σ’ αυτόν, δεν θα ντροπιαστεί». 12 Mια που, δεν υπάρχει διαφορά, και του Iουδαίου και του Έλληνα· για τον λόγο ότι, ο ίδιος Kύριος είναι για όλους, πλούσιος προς όλους εκείνους που τον επικαλούνται. 13 Eπειδή, «καθένας που θα επικαλεστεί το όνομα του Kυρίου, θα σωθεί».