Γ' Ελληνική Ευαγγελική Εκκλησία Αθηνών
Ο κυρίαρχος Θεός που μας αποκαλύπτεται!
1 Στον πρωτοψάλτη. Ψαλμός του Δαβίδ.
2 Τα ουράνια φανερώνουνε το μεγαλείο του Θεού
και δείχνει το στερέωμα τα έργα που έχει φτιάξει.
3 Η μια στην άλλη μέρα μεταδίδει αυτό το μήνυμα
κι η μια στην άλλη νύχτα
μεταφέρει αυτή τη γνώση.
4 Χωρίς να ’χουν μιλιά και δίχως λόγια·
η φωνή τους δεν ακούγεται.
5 Κι όμως σ’ όλη τη γη απλώθηκε η λαλιά τους,
οι λέξεις τους στα πέρατα της οικουμένης.
Στον ουρανό τον ήλιο εγκατέστησε.
6 Κι αυτός σαν νιόγαμπρος που βγαίνει απ’ τον κοιτώνα του·
χαίρεται σαν τον αθλητή
το δρόμο του που τρέχει.
7 Απ’ τη μια άκρη τ’ ουρανού η ανατολή του
κι η τροχιά του ως την άλλη άκρη του·
τίποτ’ από τη θέρμη του δεν μπορεί να κρυφτεί.
8 Ο νόμος του Κυρίου είναι τέλειος,
ανανεώνει τη ζωή·
η μαρτυρία του αληθινή,
σοφό κάνει τον άσοφο.
9 Σωστοί είναι οι δρόμοι του Κυρίου,
ευφραίνουν την καρδιά·
οι εντολές του καθαρές,
φωτίζουν τη διάνοια.
10 Ο λόγος του Κυρίου καθαρός,
κρατάει αιώνια·
οι αποφάσεις του αληθινές·
οι μόνες δίκαιες.
11 Πιο επιθυμητές απ’ το χρυσάφι,
κι απ’ το πολύ το μάλαμα·
από το μέλι πιο γλυκές,
κι από κερήθρας στάλαγμα.
12 Κι εγώ, ο δούλος του, φωτίστηκα απ’ αυτές!
Όποιος τις τηρεί, μεγάλη θα ’ναι η ανταμοιβή του.
13 Ποιος συναισθάνεται τα σφάλματά του;
Καθάρισέ με, Κύριε,
απ’ τους κρυφούς διαλογισμούς!
14 Συγκράτησε το δούλο σου,
έτσι που η έπαρση να μη με κυριέψει·
τότε θα είμαι τέλειος
κι ελεύθερος απ’ τη μεγάλη πλάνη.
15 Τα λόγια μου μακάρι να ’ναι ευπρόσδεκτα ενώπιόν σου,
όπως κι οι σκέψεις της καρδιάς μου,
Κύριε, καταφυγή και λυτρωτή μου!
